2:1 κρινα γρ μαυτ τοτο, τ μ πάλιν ν λύπ πρς μς λθεν·
2:2 ε γρ γ λυπ μς, κα τίς εφραίνων με ε μ λυπούμενος ξ μο;
2:3 κα γραψα τοτο ατ να μ λθν λύπην σχ φ ν δει με χαίρειν, πεποιθς π πάντας μς τι μ χαρ πάντων μν στιν.
2:4 κ γρ πολλς θλίψεως κα συνοχς καρδίας γραψα μν δι πολλν δακρύων, οχ να λυπηθτε λλ τν γάπην να γντε ν χω περισσοτέρως ες μς.
2:5 ε δέ τις λελύπηκεν, οκ μ λελύπηκεν, λλ π μέρους, να μ πιβαρ, πάντας μς.
2:6 κανν τ τοιούτ πιτιμία ατη π τν πλειόνων,
2:7 στε τοναντίον μλλον μς χαρίσασθαι κα παρακαλέσαι, μή πως τ περισσοτέρ λύπ καταποθ τοιοτος.
2:8 δι παρακαλ μς κυρσαι ες ατν γάπην·
2:9 ες τοτο γρ κα γραψα να γν τν δοκιμν μν, ε ες πάντα πήκοοί στε.
2:10 δέ τι χαρίζεσθε, κγώ· κα γρ γ κεχάρισμαι, ε τι κεχάρισμαι, δι μς ν προσώπ χριστο,
2:11 να μ πλεονεκτηθμεν π το σαταν, ο γρ ατο τ νοήματα γνοομεν.
2:12 λθν δ ες τν τράδα ες τ εαγγέλιον το χριστο, κα θύρας μοι νεγμένης ν κυρί,
2:13 οκ σχηκα νεσιν τ πνεύματί μου τ μ ερεν με τίτον τν δελφόν μου, λλ ποταξάμενος ατος ξλθον ες μακεδονίαν.
2:14 τ δ θε χάρις τ πάντοτε θριαμβεύοντι μς ν τ χριστ κα τν σμν τς γνώσεως ατο φανεροντι δι μν ν παντ τόπ·
2:15 τι χριστο εωδία σμν τ θε ν τος σζομένοις κα ν τος πολλυμένοις,
2:16 ος μν σμ κ θανάτου ες θάνατον, ος δ σμ κ ζως ες ζωήν. κα πρς τατα τίς κανός;
2:17 ο γάρ σμεν ς ο πολλο καπηλεύοντες τν λόγον το θεο, λλ ς ξ ελικρινείας, λλ ς κ θεο κατέναντι θεο ν χριστ λαλομεν.