2:1 ���πειτα δι��� δεκατεσσάρων ���τ���ν πάλιν ���νέβην ε���ς ���εροσόλυμα μετ��� βαρναβ���, συμπαραλαβ���ν κα��� τίτον·
2:2 ���νέβην δ��� κατ��� ���ποκάλυψιν· κα��� ���νεθέμην α���το���ς τ��� ε���αγγέλιον ��� κηρύσσω ���ν το���ς ���θνεσιν, κατ��� ���δίαν δ��� το���ς δοκο���σιν, μή πως ε���ς κεν���ν τρέχω ��� ���δραμον.
2:3 ���λλ��� ο���δ��� τίτος ��� σ���ν ���μοί, ���λλην ���ν, ���ναγκάσθη περιτμηθ���ναι·
2:4 δι��� δ��� το���ς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, ο���τινες παρεισ���λθον κατασκοπ���σαι τ���ν ���λευθερίαν ���μ���ν ���ν ���χομεν ���ν χριστ��� ���ησο���, ���να ���μ���ς καταδουλώσουσιν·
2:5 ο���ς ο���δ��� πρ���ς ���ραν ε���ξαμεν τ��� ���ποταγ���, ���να ��� ���λήθεια το��� ε���αγγελίου διαμείν��� πρ���ς ���μ���ς.
2:6 ���π��� δ��� τ���ν δοκούντων ε���ναί τι _ ���πο���οί ποτε ���σαν ο���δέν μοι διαφέρει· πρόσωπον [���] θε���ς ���νθρώπου ο��� λαμβάνει _ ���μο��� γ���ρ ο��� δοκο���ντες ο���δ���ν προσανέθεντο,
2:7 ���λλ��� το���ναντίον ���δόντες ���τι πεπίστευμαι τ��� ε���αγγέλιον τ���ς ���κροβυστίας καθ���ς πέτρος τ���ς περιτομ���ς,
2:8 ��� γ���ρ ���νεργήσας πέτρ��� ε���ς ���ποστολ���ν τ���ς περιτομ���ς ���νήργησεν κα��� ���μο��� ε���ς τ��� ���θνη,
2:9 κα��� γνόντες τ���ν χάριν τ���ν δοθε���σάν μοι, ���άκωβος κα��� κηφ���ς κα��� ���ωάννης, ο��� δοκο���ντες στ���λοι ε���ναι, δεξι���ς ���δωκαν ���μο��� κα��� βαρναβ��� κοινωνίας, ���να ���με���ς ε���ς τ��� ���θνη, α���το��� δ��� ε���ς τ���ν περιτομήν·
2:10 μόνον τ���ν πτωχ���ν ���να μνημονεύωμεν, ��� κα��� ���σπούδασα α���τ��� το���το ποι���σαι.
2:11 ���τε δ��� ���λθεν κηφ���ς ε���ς ���ντιόχειαν, κατ��� πρόσωπον α���τ��� ���ντέστην, ���τι κατεγνωσμένος ���ν.
2:12 πρ��� το��� γ���ρ ���λθε���ν τινας ���π��� ���ακώβου μετ��� τ���ν ���θν���ν συνήσθιεν· ���τε δ��� ���λθον, ���πέστελλεν κα��� ���φώριζεν ���αυτόν, φοβούμενος το���ς ���κ περιτομ���ς.
2:13 κα��� συνυπεκρίθησαν α���τ��� [κα���] ο��� λοιπο��� ���ουδα���οι, ���στε κα��� βαρναβ���ς συναπήχθη α���τ���ν τ��� ���ποκρίσει.
2:14 ���λλ��� ���τε ε���δον ���τι ο���κ ���ρθοποδο���σιν πρ���ς τ���ν ���λήθειαν το��� ε���αγγελίου, ε���πον τ��� κηφ��� ���μπροσθεν πάντων, ε��� σ��� ���ουδα���ος ���πάρχων ���θνικ���ς κα��� ο���χ��� ���ουδαϊκ���ς ζ���ς, π���ς τ��� ���θνη ���ναγκάζεις ���ουδα���ζειν;
2:15 ���με���ς φύσει ���ουδα���οι κα��� ο���κ ���ξ ���θν���ν ���μαρτωλοί,
2:16 ε���δότες [δ���] ���τι ο��� δικαιο���ται ���νθρωπος ���ξ ���ργων νόμου ������ν μ��� δι��� πίστεως ���ησο��� χριστο���, κα��� ���με���ς ε���ς χριστ���ν ���ησο���ν ���πιστεύσαμεν, ���να δικαιωθ���μεν ���κ πίστεως χριστο��� κα��� ο���κ ���ξ ���ργων νόμου, ���τι ���ξ ���ργων νόμου ο��� δικαιωθήσεται π���σα σάρξ.
2:17 ε��� δ��� ζητο���ντες δικαιωθ���ναι ���ν χριστ��� ε���ρέθημεν κα��� α���το��� ���μαρτωλοί, ���ρα χριστ���ς ���μαρτίας διάκονος; μ��� γένοιτο.
2:18 ε��� γ���ρ ��� κατέλυσα τα���τα πάλιν ο���κοδομ���, παραβάτην ���μαυτ���ν συνιστάνω.
2:19 ���γ��� γ���ρ δι��� νόμου νόμ��� ���πέθανον ���να θε��� ζήσω. χριστ��� συνεσταύρωμαι·
2:20 ζ��� δ��� ο���κέτι ���γώ, ζ��� δ��� ���ν ���μο��� χριστός· ��� δ��� ν���ν ζ��� ���ν σαρκί, ���ν πίστει ζ��� τ��� το��� υ���ο��� το��� θεο��� το��� ���γαπήσαντός με κα��� παραδόντος ���αυτ���ν ���π���ρ ���μο���.
2:21 ο���κ ���θετ��� τ���ν χάριν το��� θεο���· ε��� γ���ρ δι��� νόμου δικαιοσύνη, ���ρα χριστ���ς δωρε���ν ���πέθανεν.