1:1 άκωβος θεο κα κυρίου ησο χριστο δολος τας δώδεκα φυλας τας ν τ διασπορ χαίρειν.
1:2 πσαν χαρν γήσασθε, δελφοί μου, ταν πειρασμος περιπέσητε ποικίλοις,
1:3 γινώσκοντες τι τ δοκίμιον μν τς πίστεως κατεργάζεται πομονήν·
1:4 δ πομον ργον τέλειον χέτω, να τε τέλειοι κα λόκληροι, ν μηδεν λειπόμενοι.
1:5 ε δέ τις μν λείπεται σοφίας, ατείτω παρ το διδόντος θεο πσιν πλς κα μ νειδίζοντος, κα δοθήσεται ατ.
1:6 ατείτω δ ν πίστει, μηδν διακρινόμενος, γρ διακρινόμενος οικεν κλύδωνι θαλάσσης νεμιζομέν κα ιπιζομέν·
1:7 μ γρ οέσθω νθρωπος κενος τι λήμψεταί τι παρ το κυρίου,
1:8 νρ δίψυχος, κατάστατος ν πάσαις τας δος ατο.
1:9 καυχάσθω δ δελφς ταπεινς ν τ ψει ατο,
1:10 δ πλούσιος ν τ ταπεινώσει ατο, τι ς νθος χόρτου παρελεύσεται.
1:11 νέτειλεν γρ λιος σν τ καύσωνι κα ξήρανεν τν χόρτον, κα τ νθος ατο ξέπεσεν κα επρέπεια το προσώπου ατο πώλετο· οτως κα πλούσιος ν τας πορείαις ατο μαρανθήσεται.
1:12 μακάριος νρ ς πομένει πειρασμόν, τι δόκιμος γενόμενος λήμψεται τν στέφανον τς ζως, ν πηγγείλατο τος γαπσιν ατόν.
1:13 μηδες πειραζόμενος λεγέτω τι π θεο πειράζομαι· γρ θες πείραστός στιν κακν, πειράζει δ ατς οδένα.
1:14 καστος δ πειράζεται π τς δίας πιθυμίας ξελκόμενος κα δελεαζόμενος·
1:15 ετα πιθυμία συλλαβοσα τίκτει μαρτίαν, δ μαρτία ποτελεσθεσα ποκύει θάνατον.
1:16 μ πλανσθε, δελφοί μου γαπητοί.
1:17 πσα δόσις γαθ κα πν δώρημα τέλειον νωθέν στιν, καταβανον π το πατρς τν φώτων, παρ οκ νι παραλλαγ τροπς ποσκίασμα.
1:18 βουληθες πεκύησεν μς λόγ ληθείας, ες τ εναι μς παρχήν τινα τν ατο κτισμάτων.
1:19 στε, δελφοί μου γαπητοί. στω δ πς νθρωπος ταχς ες τ κοσαι, βραδς ες τ λαλσαι, βραδς ες ργήν·
1:20 ργ γρ νδρς δικαιοσύνην θεο οκ ργάζεται.
1:21 δι ποθέμενοι πσαν υπαρίαν κα περισσείαν κακίας ν πραΰτητι δέξασθε τν μφυτον λόγον τν δυνάμενον σσαι τς ψυχς μν.
1:22 γίνεσθε δ ποιητα λόγου κα μ μόνον κροατα παραλογιζόμενοι αυτούς.
1:23 τι ε τις κροατς λόγου στν κα ο ποιητής, οτος οικεν νδρ κατανοοντι τ πρόσωπον τς γενέσεως ατο ν σόπτρ·
1:24 κατενόησεν γρ αυτν κα πελήλυθεν κα εθέως πελάθετο ποος ν.
1:25 δ παρακύψας ες νόμον τέλειον τν τς λευθερίας κα παραμείνας, οκ κροατς πιλησμονς γενόμενος λλ ποιητς ργου, οτος μακάριος ν τ ποιήσει ατο σται.
1:26 ε τις δοκε θρησκς εναι, μ χαλιναγωγν γλσσαν ατο λλ πατν καρδίαν ατο, τούτου μάταιος θρησκεία.
1:27 θρησκεία καθαρ κα μίαντος παρ τ θε κα πατρ ατη στίν, πισκέπτεσθαι ρφανος κα χήρας ν τ θλίψει ατν, σπιλον αυτν τηρεν π το κόσμου.