3:1 μ πολλο διδάσκαλοι γίνεσθε, δελφοί μου, εδότες τι μεζον κρίμα λημψόμεθα.
3:2 πολλ γρ πταίομεν παντες. ε τις ν λόγ ο πταίει, οτος τέλειος νήρ, δυνατς χαλιναγωγσαι κα λον τ σμα.
3:3 ε δ τν ππων τος χαλινος ες τ στόματα βάλλομεν ες τ πείθεσθαι ατος μν, κα λον τ σμα ατν μετάγομεν.
3:4 δο κα τ πλοα, τηλικατα ντα κα π νέμων σκληρν λαυνόμενα, μετάγεται π λαχίστου πηδαλίου που ρμ το εθύνοντος βούλεται·
3:5 οτως κα γλσσα μικρν μέλος στν κα μεγάλα αχε. δο λίκον πρ λίκην λην νάπτει·
3:6 κα γλσσα πρ, κόσμος τς δικίας, γλσσα καθίσταται ν τος μέλεσιν μν, σπιλοσα λον τ σμα κα φλογίζουσα τν τροχν τς γενέσεως κα φλογιζομένη π τς γεέννης.
3:7 πσα γρ φύσις θηρίων τε κα πετεινν ρπετν τε κα ναλίων δαμάζεται κα δεδάμασται τ φύσει τ νθρωπίν·
3:8 τν δ γλσσαν οδες δαμάσαι δύναται νθρώπων· κατάστατον κακόν, μεστ ο θανατηφόρου.
3:9 ν ατ ελογομεν τν κύριον κα πατέρα, κα ν ατ καταρώμεθα τος νθρώπους τος καθ μοίωσιν θεο γεγονότας·
3:10 κ το ατο στόματος ξέρχεται ελογία κα κατάρα. ο χρή, δελφοί μου, τατα οτως γίνεσθαι.
3:11 μήτι πηγ κ τς ατς πς βρύει τ γλυκ κα τ πικρόν;
3:12 μ δύναται, δελφοί μου, συκ λαίας ποισαι μπελος σκα; οτε λυκν γλυκ ποισαι δωρ.
3:13 τίς σοφς κα πιστήμων ν μν; δειξάτω κ τς καλς ναστροφς τ ργα ατο ν πραΰτητι σοφίας.
3:14 ε δ ζλον πικρν χετε κα ριθείαν ν τ καρδί μν, μ κατακαυχσθε κα ψεύδεσθε κατ τς ληθείας.
3:15 οκ στιν ατη σοφία νωθεν κατερχομένη, λλ πίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης·
3:16 που γρ ζλος κα ριθεία, κε καταστασία κα πν φαλον πργμα.
3:17 δ νωθεν σοφία πρτον μν γνή στιν, πειτα ερηνική, πιεικής, επειθής, μεστ λέους κα καρπν γαθν, διάκριτος, νυπόκριτος·
3:18 καρπς δ δικαιοσύνης ν ερήν σπείρεται τος ποιοσιν ερήνην.