Sacred-texts  Bible  Greek New Testament Index
Mark
Prev  Next
KJV  GNT Vul 

Mark

Chapter 4

4:1 κα��� πάλιν ���ρξατο διδάσκειν παρ��� τ���ν θάλασσαν. κα��� συνάγεται πρ���ς α���τ���ν ���χλος πλε���στος, ���στε α���τ���ν ε���ς πλο���ον ���μβάντα καθ���σθαι ���ν τ��� θαλάσσ���, κα��� π���ς ��� ���χλος πρ���ς τ���ν θάλασσαν ���π��� τ���ς γ���ς ���σαν.

4:2 κα��� ���δίδασκεν α���το���ς ���ν παραβολα���ς πολλά, κα��� ���λεγεν α���το���ς ���ν τ��� διδαχ��� α���το���,

4:3 ���κούετε. ���δο��� ���ξ���λθεν ��� σπείρων σπε���ραι.

4:4 κα��� ���γένετο ���ν τ��� σπείρειν ��� μ���ν ���πεσεν παρ��� τ���ν ���δόν, κα��� ���λθεν τ��� πετειν��� κα��� κατέφαγεν α���τό.

4:5 κα��� ���λλο ���πεσεν ���π��� τ��� πετρ���δες ���που ο���κ ε���χεν γ���ν πολλήν, κα��� ε���θ���ς ���ξανέτειλεν δι��� τ��� μ��� ���χειν βάθος γ���ς·

4:6 κα��� ���τε ���νέτειλεν ��� ���λιος ���καυματίσθη, κα��� δι��� τ��� μ��� ���χειν ���ίζαν ���ξηράνθη.

4:7 κα��� ���λλο ���πεσεν ε���ς τ���ς ���κάνθας, κα��� ���νέβησαν α��� ���κανθαι κα��� συνέπνιξαν α���τό, κα��� καρπ���ν ο���κ ���δωκεν.

4:8 κα��� ���λλα ���πεσεν ε���ς τ���ν γ���ν τ���ν καλήν, κα��� ���δίδου καρπ���ν ���ναβαίνοντα κα��� α���ξανόμενα, κα��� ���φερεν ���ν τριάκοντα κα��� ���ν ���ξήκοντα κα��� ���ν ���κατόν.

4:9 κα��� ���λεγεν, ���ς ���χει ���τα ���κούειν ���κουέτω.

4:10 κα��� ���τε ���γένετο κατ��� μόνας, ���ρώτων α���τ���ν ο��� περ��� α���τ���ν σ���ν το���ς δώδεκα τ���ς παραβολάς.

4:11 κα��� ���λεγεν α���το���ς, ���μ���ν τ��� μυστήριον δέδοται τ���ς βασιλείας το��� θεο���· ���κείνοις δ��� το���ς ���ξω ���ν παραβολα���ς τ��� πάντα γίνεται,

4:12 ���να βλέποντες βλέπωσιν κα��� μ��� ���δωσιν, κα��� ���κούοντες ���κούωσιν κα��� μ��� συνι���σιν, μήποτε ���πιστρέψωσιν κα��� ���φεθ��� α���το���ς.

4:13 κα��� λέγει α���το���ς, ο���κ ο���δατε τ���ν παραβολ���ν ταύτην, κα��� π���ς πάσας τ���ς παραβολ���ς γνώσεσθε;

4:14 ��� σπείρων τ���ν λόγον σπείρει.

4:15 ο���τοι δέ ε���σιν ο��� παρ��� τ���ν ���δ���ν ���που σπείρεται ��� λόγος, κα��� ���ταν ���κούσωσιν ε���θ���ς ���ρχεται ��� σαταν���ς κα��� α���ρει τ���ν λόγον τ���ν ���σπαρμένον ε���ς α���τούς.

4:16 κα��� ο���τοί ε���σιν ο��� ���π��� τ��� πετρώδη σπειρόμενοι, ο��� ���ταν ���κούσωσιν τ���ν λόγον ε���θ���ς μετ��� χαρ���ς λαμβάνουσιν α���τόν,

4:17 κα��� ο���κ ���χουσιν ���ίζαν ���ν ���αυτο���ς ���λλ��� πρόσκαιροί ε���σιν· ε���τα γενομένης θλίψεως ��� διωγμο��� δι��� τ���ν λόγον ε���θ���ς σκανδαλίζονται.

4:18 κα��� ���λλοι ε���σ���ν ο��� ε���ς τ���ς ���κάνθας σπειρόμενοι· ο���τοί ε���σιν ο��� τ���ν λόγον ���κούσαντες,

4:19 κα��� α��� μέριμναι το��� α������νος κα��� ��� ���πάτη το��� πλούτου κα��� α��� περ��� τ��� λοιπ��� ���πιθυμίαι ε���σπορευόμεναι συμπνίγουσιν τ���ν λόγον, κα��� ���καρπος γίνεται.

4:20 κα��� ���κε���νοί ε���σιν ο��� ���π��� τ���ν γ���ν τ���ν καλ���ν σπαρέντες, ο���τινες ���κούουσιν τ���ν λόγον κα��� παραδέχονται κα��� καρποφορο���σιν ���ν τριάκοντα κα��� ���ν ���ξήκοντα κα��� ���ν ���κατόν.

4:21 κα��� ���λεγεν α���το���ς, μήτι ���ρχεται ��� λύχνος ���να ���π��� τ���ν μόδιον τεθ��� ��� ���π��� τ���ν κλίνην; ο���χ ���να ���π��� τ���ν λυχνίαν τεθ���;

4:22 ο��� γάρ ���στιν κρυπτ���ν ������ν μ��� ���να φανερωθ���, ο���δ��� ���γένετο ���πόκρυφον ���λλ��� ���να ���λθ��� ε���ς φανερόν.

4:23 ε��� τις ���χει ���τα ���κούειν ���κουέτω.

4:24 κα��� ���λεγεν α���το���ς, βλέπετε τί ���κούετε. ���ν ��� μέτρ��� μετρε���τε μετρηθήσεται ���μ���ν κα��� προστεθήσεται ���μ���ν.

4:25 ���ς γ���ρ ���χει, δοθήσεται α���τ���· κα��� ���ς ο���κ ���χει, κα��� ��� ���χει ���ρθήσεται ���π��� α���το���.

4:26 κα��� ���λεγεν, ο���τως ���στ���ν ��� βασιλεία το��� θεο��� ���ς ���νθρωπος βάλ��� τ���ν σπόρον ���π��� τ���ς γ���ς

4:27 κα��� καθεύδ��� κα��� ���γείρηται νύκτα κα��� ���μέραν, κα��� ��� σπόρος βλαστ��� κα��� μηκύνηται ���ς ο���κ ο���δεν α���τός.

4:28 α���τομάτη ��� γ��� καρποφορε���, πρ���τον χόρτον, ε���τα στάχυν, ε���τα πλήρη[ς] σ���τον ���ν τ��� στάχυϊ.

4:29 ���ταν δ��� παραδο��� ��� καρπός, ε���θ���ς ���ποστέλλει τ��� δρέπανον, ���τι παρέστηκεν ��� θερισμός.

4:30 κα��� ���λεγεν, π���ς ���μοιώσωμεν τ���ν βασιλείαν το��� θεο���, ��� ���ν τίνι α���τ���ν παραβολ��� θ���μεν;

4:31 ���ς κόκκ��� σινάπεως, ���ς ���ταν σπαρ��� ���π��� τ���ς γ���ς, μικρότερον ���ν πάντων τ���ν σπερμάτων τ���ν ���π��� τ���ς γ���ς,

4:32 κα��� ���ταν σπαρ���, ���ναβαίνει κα��� γίνεται με���ζον πάντων τ���ν λαχάνων κα��� ποιε��� κλάδους μεγάλους, ���στε δύνασθαι ���π��� τ���ν σκι���ν α���το��� τ��� πετειν��� το��� ο���ρανο��� κατασκηνο���ν.

4:33 κα��� τοιαύταις παραβολα���ς πολλα���ς ���λάλει α���το���ς τ���ν λόγον, καθ���ς ���δύναντο ���κούειν·

4:34 χωρ���ς δ��� παραβολ���ς ο���κ ���λάλει α���το���ς, κατ��� ���δίαν δ��� το���ς ���δίοις μαθητα���ς ���πέλυεν πάντα.

4:35 κα��� λέγει α���το���ς ���ν ���κείν��� τ��� ���μέρ��� ���ψίας γενομένης, διέλθωμεν ε���ς τ��� πέραν.

4:36 κα��� ���φέντες τ���ν ���χλον παραλαμβάνουσιν α���τ���ν ���ς ���ν ���ν τ��� πλοί���, κα��� ���λλα πλο���α ���ν μετ��� α���το���.

4:37 κα��� γίνεται λα���λαψ μεγάλη ���νέμου, κα��� τ��� κύματα ���πέβαλλεν ε���ς τ��� πλο���ον, ���στε ���δη γεμίζεσθαι τ��� πλο���ον.

4:38 κα��� α���τ���ς ���ν ���ν τ��� πρύμν��� ���π��� τ��� προσκεφάλαιον καθεύδων· κα��� ���γείρουσιν α���τ���ν κα��� λέγουσιν α���τ���, διδάσκαλε, ο��� μέλει σοι ���τι ���πολλύμεθα;

4:39 κα��� διεγερθε���ς ���πετίμησεν τ��� ���νέμ��� κα��� ε���πεν τ��� θαλάσσ���, σιώπα, πεφίμωσο. κα��� ���κόπασεν ��� ���νεμος, κα��� ���γένετο γαλήνη μεγάλη.

4:40 κα��� ε���πεν α���το���ς, τί δειλοί ���στε; ο���πω ���χετε πίστιν;

4:41 κα��� ���φοβήθησαν φόβον μέγαν, κα��� ���λεγον πρ���ς ���λλήλους, τίς ���ρα ο���τός ���στιν ���τι κα��� ��� ���νεμος κα��� ��� θάλασσα ���πακούει α���τ���;


Next: Mark 5