14:1 ν δ τ πάσχα κα τ ζυμα μετ δύο μέρας. κα ζήτουν ο ρχιερες κα ο γραμματες πς ατν ν δόλ κρατήσαντες ποκτείνωσιν·
14:2 λεγον γάρ, μ ν τ ορτ, μήποτε σται θόρυβος το λαο.
14:3 κα ντος ατο ν βηθανί ν τ οκί σίμωνος το λεπρο κατακειμένου ατο λθεν γυν χουσα λάβαστρον μύρου νάρδου πιστικς πολυτελος· συντρίψασα τν λάβαστρον κατέχεεν ατο τς κεφαλς.
14:4 σαν δέ τινες γανακτοντες πρς αυτούς, ες τί πώλεια ατη το μύρου γέγονεν;
14:5 δύνατο γρ τοτο τ μύρον πραθναι πάνω δηναρίων τριακοσίων κα δοθναι τος πτωχος· κα νεβριμντο ατ.
14:6 δ ησος επεν, φετε ατήν· τί ατ κόπους παρέχετε; καλν ργον ργάσατο ν μοί.
14:7 πάντοτε γρ τος πτωχος χετε μεθ αυτν, κα ταν θέλητε δύνασθε ατος ε ποισαι, μ δ ο πάντοτε χετε.
14:8 σχεν ποίησεν· προέλαβεν μυρίσαι τ σμά μου ες τν νταφιασμόν.
14:9 μν δ λέγω μν, που ν κηρυχθ τ εαγγέλιον ες λον τν κόσμον, κα ποίησεν ατη λαληθήσεται ες μνημόσυνον ατς.
14:10 κα ούδας σκαριθ ες τν δώδεκα πλθεν πρς τος ρχιερες να ατν παραδο ατος.
14:11 ο δ κούσαντες χάρησαν κα πηγγείλαντο ατ ργύριον δοναι. κα ζήτει πς ατν εκαίρως παραδο.
14:12 κα τ πρώτ μέρ τν ζύμων, τε τ πάσχα θυον, λέγουσιν ατ ο μαθητα ατο, πο θέλεις πελθόντες τοιμάσωμεν να φάγς τ πάσχα;
14:13 κα ποστέλλει δύο τν μαθητν ατο κα λέγει ατος, πάγετε ες τν πόλιν, κα παντήσει μν νθρωπος κεράμιον δατος βαστάζων· κολουθήσατε ατ,
14:14 κα που ν εσέλθ επατε τ οκοδεσπότ τι διδάσκαλος λέγει, πο στιν τ κατάλυμά μου που τ πάσχα μετ τν μαθητν μου φάγω;
14:15 κα ατς μν δείξει νάγαιον μέγα στρωμένον τοιμον· κα κε τοιμάσατε μν.
14:16 κα ξλθον ο μαθητα κα λθον ες τν πόλιν κα ερον καθς επεν ατος, κα τοίμασαν τ πάσχα.
14:17 κα ψίας γενομένης ρχεται μετ τν δώδεκα.
14:18 κα νακειμένων ατν κα σθιόντων ησος επεν, μν λέγω μν τι ες ξ μν παραδώσει με, σθίων μετ μο.
14:19 ρξαντο λυπεσθαι κα λέγειν ατ ες κατ ες, μήτι γώ;
14:20 δ επεν ατος, ες τν δώδεκα, μβαπτόμενος μετ μο ες τ τρύβλιον.
14:21 τι μν υς το νθρώπου πάγει καθς γέγραπται περ ατο, οα δ τ νθρώπ κείν δι ο υς το νθρώπου παραδίδοται· καλν ατ ε οκ γεννήθη νθρωπος κενος.
14:22 κα σθιόντων ατν λαβν ρτον ελογήσας κλασεν κα δωκεν ατος κα επεν, λάβετε, τοτό στιν τ σμά μου.
14:23 κα λαβν ποτήριον εχαριστήσας δωκεν ατος, κα πιον ξ ατο πάντες.
14:24 κα επεν ατος, τοτό στιν τ αμά μου τς διαθήκης τ κχυννόμενον πρ πολλν·
14:25 μν λέγω μν τι οκέτι ο μ πίω κ το γενήματος τς μπέλου ως τς μέρας κείνης ταν ατ πίνω καινν ν τ βασιλεί το θεο.
14:26 κα μνήσαντες ξλθον ες τ ρος τν λαιν.
14:27 κα λέγει ατος ησος τι πάντες σκανδαλισθήσεσθε, τι γέγραπται, πατάξω τν ποιμένα, κα τ πρόβατα διασκορπισθήσονται·
14:28 λλ μετ τ γερθναί με προάξω μς ες τν γαλιλαίαν.
14:29 δ πέτρος φη ατ, ε κα πάντες σκανδαλισθήσονται, λλ οκ γώ.
14:30 κα λέγει ατ ησος, μν λέγω σοι τι σ σήμερον ταύτ τ νυκτ πρν δς λέκτορα φωνσαι τρίς με παρνήσ.
14:31 δ κπερισσς λάλει, ν δέ με συναποθανεν σοι, ο μή σε παρνήσομαι. σαύτως δ κα πάντες λεγον.
14:32 κα ρχονται ες χωρίον ο τ νομα γεθσημανί, κα λέγει τος μαθητας ατο, καθίσατε δε ως προσεύξωμαι.
14:33 κα παραλαμβάνει τν πέτρον κα [τν] άκωβον κα [τν] ωάννην μετ ατο, κα ρξατο κθαμβεσθαι κα δημονεν,
14:34 κα λέγει ατος, περίλυπός στιν ψυχή μου ως θανάτου· μείνατε δε κα γρηγορετε.
14:35 κα προελθν μικρν πιπτεν π τς γς, κα προσηύχετο να ε δυνατόν στιν παρέλθ π ατο ρα,
14:36 κα λεγεν, αββα πατήρ, πάντα δυνατά σοι· παρένεγκε τ ποτήριον τοτο π μο· λλ ο τί γ θέλω λλ τί σύ.
14:37 κα ρχεται κα ερίσκει ατος καθεύδοντας, κα λέγει τ πέτρ, σίμων, καθεύδεις; οκ σχυσας μίαν ραν γρηγορσαι;
14:38 γρηγορετε κα προσεύχεσθε, να μ λθητε ες πειρασμόν· τ μν πνεμα πρόθυμον δ σρξ σθενής.
14:39 κα πάλιν πελθν προσηύξατο τν ατν λόγον επών.
14:40 κα πάλιν λθν ερεν ατος καθεύδοντας, σαν γρ ατν ο φθαλμο καταβαρυνόμενοι, κα οκ δεισαν τί ποκριθσιν ατ.
14:41 κα ρχεται τ τρίτον κα λέγει ατος, καθεύδετε τ λοιπν κα ναπαύεσθε; πέχει· λθεν ρα, δο παραδίδοται υς το νθρώπου ες τς χερας τν μαρτωλν.
14:42 γείρεσθε γωμεν· δο παραδιδούς με γγικεν.
14:43 κα εθς τι ατο λαλοντος παραγίνεται ούδας ες τν δώδεκα κα μετ ατο χλος μετ μαχαιρν κα ξύλων παρ τν ρχιερέων κα τν γραμματέων κα τν πρεσβυτέρων.
14:44 δεδώκει δ παραδιδος ατν σύσσημον ατος λέγων, ν ν φιλήσω ατός στιν· κρατήσατε ατν κα πάγετε σφαλς.
14:45 κα λθν εθς προσελθν ατ λέγει, αββί, κα κατεφίλησεν ατόν.
14:46 ο δ πέβαλον τς χερας ατ κα κράτησαν ατόν.
14:47 ες δέ [τις] τν παρεστηκότων σπασάμενος τν μάχαιραν παισεν τν δολον το ρχιερέως κα φελεν ατο τ τάριον.
14:48 κα ποκριθες ησος επεν ατος, ς π λστν ξήλθατε μετ μαχαιρν κα ξύλων συλλαβεν με;
14:49 καθ μέραν μην πρς μς ν τ ερ διδάσκων κα οκ κρατήσατέ με· λλ να πληρωθσιν α γραφαί.
14:50 κα φέντες ατν φυγον πάντες.
14:51 κα νεανίσκος τις συνηκολούθει ατ περιβεβλημένος σινδόνα π γυμνο, κα κρατοσιν ατόν·
14:52 δ καταλιπν τν σινδόνα γυμνς φυγεν.
14:53 κα πήγαγον τν ησον πρς τν ρχιερέα, κα συνέρχονται πάντες ο ρχιερες κα ο πρεσβύτεροι κα ο γραμματες.
14:54 κα πέτρος π μακρόθεν κολούθησεν ατ ως σω ες τν αλν το ρχιερέως, κα ν συγκαθήμενος μετ τν πηρετν κα θερμαινόμενος πρς τ φς.
14:55 ο δ ρχιερες κα λον τ συνέδριον ζήτουν κατ το ησο μαρτυρίαν ες τ θανατσαι ατόν, κα οχ ηρισκον·
14:56 πολλο γρ ψευδομαρτύρουν κατ ατο, κα σαι α μαρτυρίαι οκ σαν.
14:57 καί τινες ναστάντες ψευδομαρτύρουν κατ ατο λέγοντες
14:58 τι μες κούσαμεν ατο λέγοντος τι γ καταλύσω τν ναν τοτον τν χειροποίητον κα δι τριν μερν λλον χειροποίητον οκοδομήσω·
14:59 κα οδ οτως ση ν μαρτυρία ατν.
14:60 κα ναστς ρχιερες ες μέσον πηρώτησεν τν ησον λέγων, οκ ποκρίν οδέν; τί οτοί σου καταμαρτυροσιν;
14:61 δ σιώπα κα οκ πεκρίνατο οδέν. πάλιν ρχιερες πηρώτα ατν κα λέγει ατ, σ ε χριστς υς το ελογητο;
14:62 δ ησος επεν, γώ εμι, κα ψεσθε τν υν το νθρώπου κ δεξιν καθήμενον τς δυνάμεως κα ρχόμενον μετ τν νεφελν το ορανο.
14:63 δ ρχιερες διαρρήξας τος χιτνας ατο λέγει, τί τι χρείαν χομεν μαρτύρων;
14:64 κούσατε τς βλασφημίας· τί μν φαίνεται; ο δ πάντες κατέκριναν ατν νοχον εναι θανάτου.
14:65 κα ρξαντό τινες μπτύειν ατ κα περικαλύπτειν ατο τ πρόσωπον κα κολαφίζειν ατν κα λέγειν ατ, προφήτευσον, κα ο πηρέται απίσμασιν ατν λαβον.
14:66 κα ντος το πέτρου κάτω ν τ αλ ρχεται μία τν παιδισκν το ρχιερέως,
14:67 κα δοσα τν πέτρον θερμαινόμενον μβλέψασα ατ λέγει, κα σ μετ το ναζαρηνο σθα το ησο.
14:68 δ ρνήσατο λέγων, οτε οδα οτε πίσταμαι σ τί λέγεις. κα ξλθεν ξω ες τ προαύλιον [· κα λέκτωρ φώνησεν].
14:69 κα παιδίσκη δοσα ατν ρξατο πάλιν λέγειν τος παρεστσιν τι οτος ξ ατν στιν.
14:70 δ πάλιν ρνετο. κα μετ μικρν πάλιν ο παρεσττες λεγον τ πέτρ, ληθς ξ ατν ε, κα γρ γαλιλαος ε.
14:71 δ ρξατο ναθεματίζειν κα μνύναι τι οκ οδα τν νθρωπον τοτον ν λέγετε.
14:72 κα εθς κ δευτέρου λέκτωρ φώνησεν. κα νεμνήσθη πέτρος τ μα ς επεν ατ ησος τι πρν λέκτορα φωνσαι δς τρίς με παρνήσ· κα πιβαλν κλαιεν.