12:1 ν κείν τ καιρ πορεύθη ησος τος σάββασιν δι τν σπορίμων· ο δ μαθητα ατο πείνασαν, κα ρξαντο τίλλειν στάχυας κα σθίειν.
12:2 ο δ φαρισαοι δόντες επαν ατ, δο ο μαθηταί σου ποιοσιν οκ ξεστιν ποιεν ν σαββάτ.
12:3 δ επεν ατος, οκ νέγνωτε τί ποίησεν δαυδ τε πείνασεν κα ο μετ ατο;
12:4 πς εσλθεν ες τν οκον το θεο κα τος ρτους τς προθέσεως φαγον, οκ ξν ν ατ φαγεν οδ τος μετ ατο, ε μ τος ερεσιν μόνοις;
12:5 οκ νέγνωτε ν τ νόμ τι τος σάββασιν ο ερες ν τ ερ τ σάββατον βεβηλοσιν κα ναίτιοί εσιν;
12:6 λέγω δ μν τι το ερο μεζόν στιν δε.
12:7 ε δ γνώκειτε τί στιν, λεος θέλω κα ο θυσίαν, οκ ν κατεδικάσατε τος ναιτίους.
12:8 κύριος γάρ στιν το σαββάτου υς το νθρώπου.
12:9 κα μεταβς κεθεν λθεν ες τν συναγωγν ατν·
12:10 κα δο νθρωπος χερα χων ξηράν. κα πηρώτησαν ατν λέγοντες, ε ξεστιν τος σάββασιν θεραπεσαι; να κατηγορήσωσιν ατο.
12:11 δ επεν ατος, τίς σται ξ μν νθρωπος ς ξει πρόβατον ν, κα ν μπέσ τοτο τος σάββασιν ες βόθυνον, οχ κρατήσει ατ κα γερε;
12:12 πόσ ον διαφέρει νθρωπος προβάτου. στε ξεστιν τος σάββασιν καλς ποιεν.
12:13 τότε λέγει τ νθρώπ, κτεινόν σου τν χερα. κα ξέτεινεν, κα πεκατεστάθη γις ς λλη.
12:14 ξελθόντες δ ο φαρισαοι συμβούλιον λαβον κατ ατο πως ατν πολέσωσιν.
12:15 δ ησος γνος νεχώρησεν κεθεν. κα κολούθησαν ατ [χλοι] πολλοί, κα θεράπευσεν ατος πάντας,
12:16 κα πετίμησεν ατος να μ φανερν ατν ποιήσωσιν·
12:17 να πληρωθ τ ηθν δι σαου το προφήτου λέγοντος,
12:18 δο πας μου ν ρέτισα, γαπητός μου ες ν εδόκησεν ψυχή μου· θήσω τ πνεμά μου π ατόν, κα κρίσιν τος θνεσιν παγγελε.
12:19 οκ ρίσει οδ κραυγάσει, οδ κούσει τις ν τας πλατείαις τν φωνν ατο.
12:20 κάλαμον συντετριμμένον ο κατεάξει κα λίνον τυφόμενον ο σβέσει, ως ν κβάλ ες νκος τν κρίσιν.
12:21 κα τ νόματι ατο θνη λπιοσιν.
12:22 τότε προσηνέχθη ατ δαιμονιζόμενος τυφλς κα κωφός· κα θεράπευσεν ατόν, στε τν κωφν λαλεν κα βλέπειν.
12:23 κα ξίσταντο πάντες ο χλοι κα λεγον, μήτι οτός στιν υς δαυίδ;
12:24 ο δ φαρισαοι κούσαντες επον, οτος οκ κβάλλει τ δαιμόνια ε μ ν τ βεελζεβολ ρχοντι τν δαιμονίων.
12:25 εδς δ τς νθυμήσεις ατν επεν ατος, πσα βασιλεία μερισθεσα καθ αυτς ρημοται, κα πσα πόλις οκία μερισθεσα καθ αυτς ο σταθήσεται.
12:26 κα ε σατανς τν σατανν κβάλλει, φ αυτν μερίσθη· πς ον σταθήσεται βασιλεία ατο;
12:27 κα ε γ ν βεελζεβολ κβάλλω τ δαιμόνια, ο υο μν ν τίνι κβάλλουσιν; δι τοτο ατο κριτα σονται μν.
12:28 ε δ ν πνεύματι θεο γ κβάλλω τ δαιμόνια, ρα φθασεν φ μς βασιλεία το θεο.
12:29 πς δύναταί τις εσελθεν ες τν οκίαν το σχυρο κα τ σκεύη ατο ρπάσαι, ν μ πρτον δήσ τν σχυρόν; κα τότε τν οκίαν ατο διαρπάσει.
12:30 μ ν μετ μο κατ μο στιν, κα μ συνάγων μετ μο σκορπίζει.
12:31 δι τοτο λέγω μν, πσα μαρτία κα βλασφημία φεθήσεται τος νθρώποις, δ το πνεύματος βλασφημία οκ φεθήσεται.
12:32 κα ς ν επ λόγον κατ το υο το νθρώπου, φεθήσεται ατ· ς δ ν επ κατ το πνεύματος το γίου, οκ φεθήσεται ατ οτε ν τούτ τ ανι οτε ν τ μέλλοντι.
12:33 ποιήσατε τ δένδρον καλν κα τν καρπν ατο καλόν, ποιήσατε τ δένδρον σαπρν κα τν καρπν ατο σαπρόν· κ γρ το καρπο τ δένδρον γινώσκεται.
12:34 γεννήματα χιδνν, πς δύνασθε γαθ λαλεν πονηρο ντες; κ γρ το περισσεύματος τς καρδίας τ στόμα λαλε.
12:35 γαθς νθρωπος κ το γαθο θησαυρο κβάλλει γαθά, κα πονηρς νθρωπος κ το πονηρο θησαυρο κβάλλει πονηρά.
12:36 λέγω δ μν τι πν μα ργν λαλήσουσιν ο νθρωποι ποδώσουσιν περ ατο λόγον ν μέρ κρίσεως·
12:37 κ γρ τν λόγων σου δικαιωθήσ, κα κ τν λόγων σου καταδικασθήσ.
12:38 τότε πεκρίθησαν ατ τινες τν γραμματέων κα φαρισαίων λέγοντες, διδάσκαλε, θέλομεν π σο σημεον δεν.
12:39 δ ποκριθες επεν ατος, γενε πονηρ κα μοιχαλς σημεον πιζητε, κα σημεον ο δοθήσεται ατ ε μ τ σημεον ων το προφήτου.
12:40 σπερ γρ ν ωνς ν τ κοιλί το κήτους τρες μέρας κα τρες νύκτας, οτως σται υς το νθρώπου ν τ καρδί τς γς τρες μέρας κα τρες νύκτας.
12:41 νδρες νινευται ναστήσονται ν τ κρίσει μετ τς γενες ταύτης κα κατακρινοσιν ατήν· τι μετενόησαν ες τ κήρυγμα ων, κα δο πλεον ων δε.
12:42 βασίλισσα νότου γερθήσεται ν τ κρίσει μετ τς γενες ταύτης κα κατακρινε ατήν· τι λθεν κ τν περάτων τς γς κοσαι τν σοφίαν σολομνος, κα δο πλεον σολομνος δε.
12:43 ταν δ τ κάθαρτον πνεμα ξέλθ π το νθρώπου, διέρχεται δι νύδρων τόπων ζητον νάπαυσιν, κα οχ ερίσκει.
12:44 τότε λέγει, ες τν οκόν μου πιστρέψω θεν ξλθον· κα λθν ερίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον κα κεκοσμημένον.
12:45 τότε πορεύεται κα παραλαμβάνει μεθ αυτο πτ τερα πνεύματα πονηρότερα αυτο, κα εσελθόντα κατοικε κε· κα γίνεται τ σχατα το νθρώπου κείνου χείρονα τν πρώτων. οτως σται κα τ γενε ταύτ τ πονηρ.
12:46 τι ατο λαλοντος τος χλοις δο μήτηρ κα ο δελφο ατο εστήκεισαν ξω ζητοντες ατ λαλσαι.
12:47 [επεν δέ τις ατ, δο μήτηρ σου κα ο δελφοί σου ξω στήκασιν ζητοντές σοι λαλσαι.]
12:48 δ ποκριθες επεν τ λέγοντι ατ, τίς στιν μήτηρ μου, κα τίνες εσν ο δελφοί μου;
12:49 κα κτείνας τν χερα ατο π τος μαθητς ατο επεν, δο μήτηρ μου κα ο δελφοί μου·
12:50 στις γρ ν ποιήσ τ θέλημα το πατρός μου το ν ορανος ατός μου δελφς κα δελφ κα μήτηρ στίν.