17:1 κα μεθ μέρας ξ παραλαμβάνει ησος τν πέτρον κα άκωβον κα ωάννην τν δελφν ατο, κα ναφέρει ατος ες ρος ψηλν κατ δίαν.
17:2 κα μετεμορφώθη μπροσθεν ατν, κα λαμψεν τ πρόσωπον ατο ς λιος, τ δ μάτια ατο γένετο λευκ ς τ φς.
17:3 κα δο φθη ατος μωϊσς κα λίας συλλαλοντες μετ ατο.
17:4 ποκριθες δ πέτρος επεν τ ησο, κύριε, καλόν στιν μς δε εναι· ε θέλεις, ποιήσω δε τρες σκηνάς, σο μίαν κα μωϊσε μίαν κα λί μίαν.
17:5 τι ατο λαλοντος δο νεφέλη φωτειν πεσκίασεν ατούς, κα δο φων κ τς νεφέλης λέγουσα, οτός στιν υός μου γαπητός, ν εδόκησα· κούετε ατο.
17:6 κα κούσαντες ο μαθητα πεσαν π πρόσωπον ατν κα φοβήθησαν σφόδρα.
17:7 κα προσλθεν ησος κα ψάμενος ατν επεν, γέρθητε κα μ φοβεσθε.
17:8 πάραντες δ τος φθαλμος ατν οδένα εδον ε μ ατν ησον μόνον.
17:9 κα καταβαινόντων ατν κ το ρους νετείλατο ατος ησος λέγων, μηδεν επητε τ ραμα ως ο υς το νθρώπου κ νεκρν γερθ.
17:10 κα πηρώτησαν ατν ο μαθητα λέγοντες, τί ον ο γραμματες λέγουσιν τι λίαν δε λθεν πρτον;
17:11 δ ποκριθες επεν, λίας μν ρχεται κα ποκαταστήσει πάντα·
17:12 λέγω δ μν τι λίας δη λθεν, κα οκ πέγνωσαν ατν λλ ποίησαν ν ατ σα θέλησαν· οτως κα υς το νθρώπου μέλλει πάσχειν π ατν.
17:13 τότε συνκαν ο μαθητα τι περ ωάννου το βαπτιστο επεν ατος.
17:14 κα λθόντων πρς τν χλον προσλθεν ατ νθρωπος γονυπετν ατν
17:15 κα λέγων, κύριε, λέησόν μου τν υόν, τι σεληνιάζεται κα κακς πάσχει· πολλάκις γρ πίπτει ες τ πρ κα πολλάκις ες τ δωρ.
17:16 κα προσήνεγκα ατν τος μαθητας σου, κα οκ δυνήθησαν ατν θεραπεσαι.
17:17 ποκριθες δ ησος επεν, γενε πιστος κα διεστραμμένη, ως πότε μεθ μν σομαι; ως πότε νέξομαι μν; φέρετέ μοι ατν δε.
17:18 κα πετίμησεν ατ ησος, κα ξλθεν π ατο τ δαιμόνιον· κα θεραπεύθη πας π τς ρας κείνης.
17:19 τότε προσελθόντες ο μαθητα τ ησο κατ δίαν επον, δι τί μες οκ δυνήθημεν κβαλεν ατό;
17:20 δ λέγει ατος, δι τν λιγοπιστίαν μν· μν γρ λέγω μν, ν χητε πίστιν ς κόκκον σινάπεως, ρετε τ ρει τούτ, μετάβα νθεν κε, κα μεταβήσεται· κα οδν δυνατήσει μν.
17:22 συστρεφομένων δ ατν ν τ γαλιλαί επεν ατος ησος, μέλλει υς το νθρώπου παραδίδοσθαι ες χερας νθρώπων,
17:23 κα ποκτενοσιν ατόν, κα τ τρίτ μέρ γερθήσεται. κα λυπήθησαν σφόδρα.
17:24 λθόντων δ ατν ες καφαρναομ προσλθον ο τ δίδραχμα λαμβάνοντες τ πέτρ κα επαν, διδάσκαλος μν ο τελε [τ] δίδραχμα;
17:25 λέγει, ναί. κα λθόντα ες τν οκίαν προέφθασεν ατν ησος λέγων, τί σοι δοκε, σίμων; ο βασιλες τς γς π τίνων λαμβάνουσιν τέλη κνσον; π τν υν ατν π τν λλοτρίων;
17:26 επόντος δέ, π τν λλοτρίων, φη ατ ησος, ρα γε λεύθεροί εσιν ο υοί.
17:27 να δ μ σκανδαλίσωμεν ατούς, πορευθες ες θάλασσαν βάλε γκιστρον κα τν ναβάντα πρτον χθν ρον, κα νοίξας τ στόμα ατο ερήσεις στατρα· κενον λαβν δς ατος ντ μο κα σο.