20:1 ���μοία γάρ ���στιν ��� βασιλεία τ���ν ο���ραν���ν ���νθρώπ��� ο���κοδεσπότ��� ���στις ���ξ���λθεν ���μα πρω��� μισθώσασθαι ���ργάτας ε���ς τ���ν ���μπελ���να α���το���·
20:2 συμφωνήσας δ��� μετ��� τ���ν ���ργατ���ν ���κ δηναρίου τ���ν ���μέραν ���πέστειλεν α���το���ς ε���ς τ���ν ���μπελ���να α���το���.
20:3 κα��� ���ξελθ���ν περ��� τρίτην ���ραν ε���δεν ���λλους ���στ���τας ���ν τ��� ���γορ��� ���ργούς·
20:4 κα��� ���κείνοις ε���πεν, ���πάγετε κα��� ���με���ς ε���ς τ���ν ���μπελ���να, κα��� ��� ������ν ��� δίκαιον δώσω ���μ���ν.
20:5 ο��� δ��� ���π���λθον. πάλιν [δ���] ���ξελθ���ν περ��� ���κτην κα��� ���νάτην ���ραν ���ποίησεν ���σαύτως.
20:6 περ��� δ��� τ���ν ���νδεκάτην ���ξελθ���ν ε���ρεν ���λλους ���στ���τας, κα��� λέγει α���το���ς, τί ���δε ���στήκατε ���λην τ���ν ���μέραν ���ργοί;
20:7 λέγουσιν α���τ���, ���τι ο���δε���ς ���μ���ς ���μισθώσατο. λέγει α���το���ς, ���πάγετε κα��� ���με���ς ε���ς τ���ν ���μπελ���να.
20:8 ���ψίας δ��� γενομένης λέγει ��� κύριος το��� ���μπελ���νος τ��� ���πιτρόπ��� α���το���, κάλεσον το���ς ���ργάτας κα��� ���πόδος α���το���ς τ���ν μισθ���ν ���ρξάμενος ���π��� τ���ν ���σχάτων ���ως τ���ν πρώτων.
20:9 κα��� ���λθόντες ο��� περ��� τ���ν ���νδεκάτην ���ραν ���λαβον ���ν��� δηνάριον.
20:10 κα��� ���λθόντες ο��� πρ���τοι ���νόμισαν ���τι πλε���ον λήμψονται· κα��� ���λαβον [τ���] ���ν��� δηνάριον κα��� α���τοί.
20:11 λαβόντες δ��� ���γόγγυζον κατ��� το��� ο���κοδεσπότου
20:12 λέγοντες, ο���τοι ο��� ���σχατοι μίαν ���ραν ���ποίησαν, κα��� ���σους ���μ���ν α���το���ς ���ποίησας το���ς βαστάσασι τ��� βάρος τ���ς ���μέρας κα��� τ���ν καύσωνα.
20:13 ��� δ��� ���ποκριθε���ς ���ν��� α���τ���ν ε���πεν, ���τα���ρε, ο���κ ���δικ��� σε· ο���χ��� δηναρίου συνεφώνησάς μοι;
20:14 ���ρον τ��� σ���ν κα��� ���παγε· θέλω δ��� τούτ��� τ��� ���σχάτ��� δο���ναι ���ς κα��� σοί.
20:15 [���] ο���κ ���ξεστίν μοι ��� θέλω ποι���σαι ���ν το���ς ���μο���ς; ��� ��� ���φθαλμός σου πονηρός ���στιν ���τι ���γ��� ���γαθός ε���μι;
20:16 ο���τως ���σονται ο��� ���σχατοι πρ���τοι κα��� ο��� πρ���τοι ���σχατοι.
20:17 κα��� ���ναβαίνων ��� ���ησο���ς ε���ς ���εροσόλυμα παρέλαβεν το���ς δώδεκα [μαθητ���ς] κατ��� ���δίαν, κα��� ���ν τ��� ���δ��� ε���πεν α���το���ς,
20:18 ���δο��� ���ναβαίνομεν ε���ς ���εροσόλυμα, κα��� ��� υ������ς το��� ���νθρώπου παραδοθήσεται το���ς ���ρχιερε���σιν κα��� γραμματε���σιν, κα��� κατακρινο���σιν α���τ���ν θανάτ���,
20:19 κα��� παραδώσουσιν α���τ���ν το���ς ���θνεσιν ε���ς τ��� ���μπα���ξαι κα��� μαστιγ���σαι κα��� σταυρ���σαι, κα��� τ��� τρίτ��� ���μέρ��� ���γερθήσεται.
20:20 τότε προσ���λθεν α���τ��� ��� μήτηρ τ���ν υ������ν ζεβεδαίου μετ��� τ���ν υ������ν α���τ���ς προσκυνο���σα κα��� α���το���σά τι ���π��� α���το���.
20:21 ��� δ��� ε���πεν α���τ���, τί θέλεις; λέγει α���τ���, ε���π��� ���να καθίσωσιν ο���τοι ο��� δύο υ���οί μου ε���ς ���κ δεξι���ν σου κα��� ε���ς ���ξ ε���ωνύμων σου ���ν τ��� βασιλεί��� σου.
20:22 ���ποκριθε���ς δ��� ��� ���ησο���ς ε���πεν, ο���κ ο���δατε τί α���τε���σθε· δύνασθε πιε���ν τ��� ποτήριον ��� ���γ��� μέλλω πίνειν; λέγουσιν α���τ���, δυνάμεθα.
20:23 λέγει α���το���ς, τ��� μ���ν ποτήριόν μου πίεσθε, τ��� δ��� καθίσαι ���κ δεξι���ν μου κα��� ���ξ ε���ωνύμων ο���κ ���στιν ���μ���ν [το���το] δο���ναι, ���λλ��� ο���ς ���τοίμασται ���π��� το��� πατρός μου.
20:24 κα��� ���κούσαντες ο��� δέκα ���γανάκτησαν περ��� τ���ν δύο ���δελφ���ν.
20:25 ��� δ��� ���ησο���ς προσκαλεσάμενος α���το���ς ε���πεν, ο���δατε ���τι ο��� ���ρχοντες τ���ν ���θν���ν κατακυριεύουσιν α���τ���ν κα��� ο��� μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν α���τ���ν.
20:26 ο���χ ο���τως ���σται ���ν ���μ���ν· ���λλ��� ���ς ������ν θέλ��� ���ν ���μ���ν μέγας γενέσθαι ���σται ���μ���ν διάκονος,
20:27 κα��� ���ς ���ν θέλ��� ���ν ���μ���ν ε���ναι πρ���τος ���σται ���μ���ν δο���λος·
20:28 ���σπερ ��� υ������ς το��� ���νθρώπου ο���κ ���λθεν διακονηθ���ναι ���λλ��� διακον���σαι κα��� δο���ναι τ���ν ψυχ���ν α���το��� λύτρον ���ντ��� πολλ���ν.
20:29 κα��� ���κπορευομένων α���τ���ν ���π��� ���εριχ��� ���κολούθησεν α���τ��� ���χλος πολύς.
20:30 κα��� ���δο��� δύο τυφλο��� καθήμενοι παρ��� τ���ν ���δόν, ���κούσαντες ���τι ���ησο���ς παράγει, ���κραξαν λέγοντες, ���λέησον ���μ���ς, [κύριε], υ������ς δαυίδ.
20:31 ��� δ��� ���χλος ���πετίμησεν α���το���ς ���να σιωπήσωσιν· ο��� δ��� με���ζον ���κραξαν λέγοντες, ���λέησον ���μ���ς, κύριε, υ������ς δαυίδ.
20:32 κα��� στ���ς ��� ���ησο���ς ���φώνησεν α���το���ς κα��� ε���πεν, τί θέλετε ποιήσω ���μ���ν;
20:33 λέγουσιν α���τ���, κύριε, ���να ���νοιγ���σιν ο��� ���φθαλμο��� ���μ���ν.
20:34 σπλαγχνισθε���ς δ��� ��� ���ησο���ς ���ψατο τ���ν ���μμάτων α���τ���ν, κα��� ε���θέως ���νέβλεψαν κα��� ���κολούθησαν α���τ���.