2:1 σ δ λάλει πρέπει τ γιαινούσ διδασκαλί.
2:2 πρεσβύτας νηφαλίους εναι, σεμνούς, σώφρονας, γιαίνοντας τ πίστει, τ γάπ, τ πομον.
2:3 πρεσβύτιδας σαύτως ν καταστήματι εροπρεπες, μ διαβόλους μηδ ον πολλ δεδουλωμένας, καλοδιδασκάλους,
2:4 να σωφρονίζωσιν τς νέας φιλάνδρους εναι, φιλοτέκνους,
2:5 σώφρονας, γνάς, οκουργούς γαθάς, ποτασσομένας τος δίοις νδράσιν, να μ λόγος το θεο βλασφημται.
2:6 τος νεωτέρους σαύτως παρακάλει σωφρονεν·
2:7 περ πάντα σεαυτν παρεχόμενος τύπον καλν ργων, ν τ διδασκαλί φθορίαν, σεμνότητα,
2:8 λόγον γι κατάγνωστον, να ξ ναντίας ντραπ μηδν χων λέγειν περ μν φαλον.
2:9 δούλους δίοις δεσπόταις ποτάσσεσθαι ν πσιν, εαρέστους εναι, μ ντιλέγοντας,
2:10 μ νοσφιζομένους, λλ πσαν πίστιν νδεικνυμένους γαθήν, να τν διδασκαλίαν τν το σωτρος μν θεο κοσμσιν ν πσιν.
2:11 πεφάνη γρ χάρις το θεο σωτήριος πσιν νθρώποις,
2:12 παιδεύουσα μς να ρνησάμενοι τν σέβειαν κα τς κοσμικς πιθυμίας σωφρόνως κα δικαίως κα εσεβς ζήσωμεν ν τ νν ανι,
2:13 προσδεχόμενοι τν μακαρίαν λπίδα κα πιφάνειαν τς δόξης το μεγάλου θεο κα σωτρος μν ησο χριστο,
2:14 ς δωκεν αυτν πρ μν να λυτρώσηται μς π πάσης νομίας κα καθαρίσ αυτ λαν περιούσιον, ζηλωτν καλν ργων.
2:15 τατα λάλει κα παρακάλει κα λεγχε μετ πάσης πιταγς· μηδείς σου περιφρονείτω.