3:1 δετε ποταπν γάπην δέδωκεν μν πατρ να τέκνα θεο κληθμεν· κα σμέν. δι τοτο κόσμος ο γινώσκει μς τι οκ γνω ατόν.
3:2 γαπητοί, νν τέκνα θεο σμεν, κα οπω φανερώθη τί σόμεθα. οδαμεν τι ν φανερωθ μοιοι ατ σόμεθα, τι ψόμεθα ατν καθώς στιν.
3:3 κα πς χων τν λπίδα ταύτην π ατ γνίζει αυτν καθς κενος γνός στιν.
3:4 πς ποιν τν μαρτίαν κα τν νομίαν ποιε, κα μαρτία στν νομία.
3:5 κα οδατε τι κενος φανερώθη να τς μαρτίας ρ, κα μαρτία ν ατ οκ στιν.
3:6 πς ν ατ μένων οχ μαρτάνει· πς μαρτάνων οχ ώρακεν ατν οδ γνωκεν ατόν.
3:7 τεκνία, μηδες πλανάτω μς· ποιν τν δικαιοσύνην δίκαιός στιν, καθς κενος δίκαιός στιν·
3:8 ποιν τν μαρτίαν κ το διαβόλου στίν, τι π ρχς διάβολος μαρτάνει. ες τοτο φανερώθη υς το θεο, να λύσ τ ργα το διαβόλου.
3:9 πς γεγεννημένος κ το θεο μαρτίαν ο ποιε, τι σπέρμα ατο ν ατ μένει· κα ο δύναται μαρτάνειν, τι κ το θεο γεγέννηται.
3:10 ν τούτ φανερά στιν τ τέκνα το θεο κα τ τέκνα το διαβόλου· πς μ ποιν δικαιοσύνην οκ στιν κ το θεο, κα μ γαπν τν δελφν ατο.
3:11 τι ατη στν γγελία ν κούσατε π ρχς, να γαπμεν λλήλους·
3:12 ο καθς κάϊν κ το πονηρο ν κα σφαξεν τν δελφν ατο· κα χάριν τίνος σφαξεν ατόν; τι τ ργα ατο πονηρ ν, τ δ το δελφο ατο δίκαια.
3:13 [κα] μ θαυμάζετε, δελφοί, ε μισε μς κόσμος.
3:14 μες οδαμεν τι μεταβεβήκαμεν κ το θανάτου ες τν ζωήν, τι γαπμεν τος δελφούς· μ γαπν μένει ν τ θανάτ.
3:15 πς μισν τν δελφν ατο νθρωποκτόνος στίν, κα οδατε τι πς νθρωποκτόνος οκ χει ζων αώνιον ν ατ μένουσαν.
3:16 ν τούτ γνώκαμεν τν γάπην, τι κενος πρ μν τν ψυχν ατο θηκεν· κα μες φείλομεν πρ τν δελφν τς ψυχς θεναι.
3:17 ς δ ν χ τν βίον το κόσμου κα θεωρ τν δελφν ατο χρείαν χοντα κα κλείσ τ σπλάγχνα ατο π ατο, πς γάπη το θεο μένει ν ατ;
3:18 τεκνία, μ γαπμεν λόγ μηδ τ γλώσσ λλ ν ργ κα ληθεί.
3:19 [κα] ν τούτ γνωσόμεθα τι κ τς ληθείας σμέν, κα μπροσθεν ατο πείσομεν τν καρδίαν μν
3:20 τι ν καταγινώσκ μν καρδία, τι μείζων στν θες τς καρδίας μν κα γινώσκει πάντα.
3:21 γαπητοί, ν καρδία [μν] μ καταγινώσκ, παρρησίαν χομεν πρς τν θεόν,
3:22 κα ν ατμεν λαμβάνομεν π ατο, τι τς ντολς ατο τηρομεν κα τ ρεστ νώπιον ατο ποιομεν.
3:23 κα ατη στν ντολ ατο, να πιστεύσωμεν τ νόματι το υο ατο ησο χριστο κα γαπμεν λλήλους, καθς δωκεν ντολν μν.
3:24 κα τηρν τς ντολς ατο ν ατ μένει κα ατς ν ατ· κα ν τούτ γινώσκομεν τι μένει ν μν, κ το πνεύματος ο μν δωκεν.