1:1 πειδήπερ πολλο πεχείρησαν νατάξασθαι διήγησιν περ τν πεπληροφορημένων ν μν πραγμάτων,
1:2 καθς παρέδοσαν μν ο π ρχς ατόπται κα πηρέται γενόμενοι το λόγου,
1:3 δοξε κμο παρηκολουθηκότι νωθεν πσιν κριβς καθεξς σοι γράψαι, κράτιστε θεόφιλε,
1:4 να πιγνς περ ν κατηχήθης λόγων τν σφάλειαν.
1:5 γένετο ν τας μέραις ρδου βασιλέως τς ουδαίας ερεύς τις νόματι ζαχαρίας ξ φημερίας βιά, κα γυν ατ κ τν θυγατέρων αρών, κα τ νομα ατς λισάβετ.
1:6 σαν δ δίκαιοι μφότεροι ναντίον το θεο, πορευόμενοι ν πάσαις τας ντολας κα δικαιώμασιν το κυρίου μεμπτοι.
1:7 κα οκ ν ατος τέκνον, καθότι ν λισάβετ στερα, κα μφότεροι προβεβηκότες ν τας μέραις ατν σαν.
1:8 γένετο δ ν τ ερατεύειν ατν ν τ τάξει τς φημερίας ατο ναντι το θεο,
1:9 κατ τ θος τς ερατείας λαχε το θυμισαι εσελθν ες τν ναν το κυρίου,
1:10 κα πν τ πλθος ν το λαο προσευχόμενον ξω τ ρ το θυμιάματος·
1:11 φθη δ ατ γγελος κυρίου στς κ δεξιν το θυσιαστηρίου το θυμιάματος.
1:12 κα ταράχθη ζαχαρίας δών, κα φόβος πέπεσεν π ατόν.
1:13 επεν δ πρς ατν γγελος, μ φοβο, ζαχαρία, διότι εσηκούσθη δέησίς σου, κα γυνή σου λισάβετ γεννήσει υόν σοι, κα καλέσεις τ νομα ατο ωάννην.
1:14 κα σται χαρά σοι κα γαλλίασις, κα πολλο π τ γενέσει ατο χαρήσονται·
1:15 σται γρ μέγας νώπιον [το] κυρίου, κα ονον κα σίκερα ο μ πί, κα πνεύματος γίου πλησθήσεται τι κ κοιλίας μητρς ατο,
1:16 κα πολλος τν υν σραλ πιστρέψει π κύριον τν θεν ατν.
1:17 κα ατς προελεύσεται νώπιον ατο ν πνεύματι κα δυνάμει λίου, πιστρέψαι καρδίας πατέρων π τέκνα κα πειθες ν φρονήσει δικαίων, τοιμάσαι κυρί λαν κατεσκευασμένον.
1:18 κα επεν ζαχαρίας πρς τν γγελον, κατ τί γνώσομαι τοτο; γ γάρ εμι πρεσβύτης κα γυνή μου προβεβηκυα ν τας μέραις ατς.
1:19 κα ποκριθες γγελος επεν ατ, γώ εμι γαβριλ παρεστηκς νώπιον το θεο, κα πεστάλην λαλσαι πρς σ κα εαγγελίσασθαί σοι τατα·
1:20 κα δο σ σιωπν κα μ δυνάμενος λαλσαι χρι ς μέρας γένηται τατα, νθ ν οκ πίστευσας τος λόγοις μου, οτινες πληρωθήσονται ες τν καιρν ατν.
1:21 κα ν λας προσδοκν τν ζαχαρίαν, κα θαύμαζον ν τ χρονίζειν ν τ να ατόν.
1:22 ξελθν δ οκ δύνατο λαλσαι ατος, κα πέγνωσαν τι πτασίαν ώρακεν ν τ να· κα ατς ν διανεύων ατος, κα διέμενεν κωφός.
1:23 κα γένετο ς πλήσθησαν α μέραι τς λειτουργίας ατο πλθεν ες τν οκον ατο.
1:24 μετ δ ταύτας τς μέρας συνέλαβεν λισάβετ γυν ατο· κα περιέκρυβεν αυτν μνας πέντε, λέγουσα
1:25 τι οτως μοι πεποίηκεν κύριος ν μέραις ας πεδεν φελεν νειδός μου ν νθρώποις.
1:26 ν δ τ μην τ κτ πεστάλη γγελος γαβριλ π το θεο ες πόλιν τς γαλιλαίας νομα ναζαρθ
1:27 πρς παρθένον μνηστευμένην νδρ νομα ωσφ ξ οκου δαυίδ, κα τ νομα τς παρθένου μαριάμ.
1:28 κα εσελθν πρς ατν επεν, χαρε, κεχαριτωμένη, κύριος μετ σο.
1:29 δ π τ λόγ διεταράχθη κα διελογίζετο ποταπς εη σπασμς οτος.
1:30 κα επεν γγελος ατ, μ φοβο, μαριάμ, ερες γρ χάριν παρ τ θε·
1:31 κα δο συλλήμψ ν γαστρ κα τέξ υόν, κα καλέσεις τ νομα ατο ησον.
1:32 οτος σται μέγας κα υς ψίστου κληθήσεται, κα δώσει ατ κύριος θες τν θρόνον δαυδ το πατρς ατο,
1:33 κα βασιλεύσει π τν οκον ακβ ες τος ανας, κα τς βασιλείας ατο οκ σται τέλος.
1:34 επεν δ μαριμ πρς τν γγελον, πς σται τοτο, πε νδρα ο γινώσκω;
1:35 κα ποκριθες γγελος επεν ατ, πνεμα γιον πελεύσεται π σέ, κα δύναμις ψίστου πισκιάσει σοι· δι κα τ γεννώμενον γιον κληθήσεται, υς θεο.
1:36 κα δο λισάβετ συγγενίς σου κα ατ συνείληφεν υν ν γήρει ατς, κα οτος μν κτος στν ατ τ καλουμέν στείρ·
1:37 τι οκ δυνατήσει παρ το θεο πν μα.
1:38 επεν δ μαριάμ, δο δούλη κυρίου· γένοιτό μοι κατ τ μά σου. κα πλθεν π ατς γγελος.
1:39 ναστσα δ μαριμ ν τας μέραις ταύταις πορεύθη ες τν ρεινν μετ σπουδς ες πόλιν ούδα,
1:40 κα εσλθεν ες τν οκον ζαχαρίου κα σπάσατο τν λισάβετ.
1:41 κα γένετο ς κουσεν τν σπασμν τς μαρίας λισάβετ, σκίρτησεν τ βρέφος ν τ κοιλί ατς, κα πλήσθη πνεύματος γίου λισάβετ,
1:42 κα νεφώνησεν κραυγ μεγάλ κα επεν, ελογημένη σ ν γυναιξίν, κα ελογημένος καρπς τς κοιλίας σου.
1:43 κα πόθεν μοι τοτο να λθ μήτηρ το κυρίου μου πρς μέ;
1:44 δο γρ ς γένετο φων το σπασμο σου ες τ τά μου, σκίρτησεν ν γαλλιάσει τ βρέφος ν τ κοιλί μου.
1:45 κα μακαρία πιστεύσασα τι σται τελείωσις τος λελαλημένοις ατ παρ κυρίου.
1:47 μεγαλύνει ψυχή μου τν κύριον, κα γαλλίασεν τ πνεμά μου π τ θε τ σωτρί μου,
1:48 τι πέβλεψεν π τν ταπείνωσιν τς δούλης ατο. δο γρ π το νν μακαριοσίν με πσαι α γενεαί·
1:49 τι ποίησέν μοι μεγάλα δυνατός, κα γιον τ νομα ατο,
1:50 κα τ λεος ατο ες γενες κα γενες τος φοβουμένοις ατόν.
1:51 ποίησεν κράτος ν βραχίονι ατο, διεσκόρπισεν περηφάνους διανοί καρδίας ατν·
1:52 καθελεν δυνάστας π θρόνων κα ψωσεν ταπεινούς,
1:53 πεινντας νέπλησεν γαθν κα πλουτοντας ξαπέστειλεν κενούς.
1:54 ντελάβετο σραλ παιδς ατο, μνησθναι λέους,
1:55 καθς λάλησεν πρς τος πατέρας μν, τ βραμ κα τ σπέρματι ατο ες τν ανα.
1:56 μεινεν δ μαριμ σν ατ ς μνας τρες, κα πέστρεψεν ες τν οκον ατς.
1:57 τ δ λισάβετ πλήσθη χρόνος το τεκεν ατήν, κα γέννησεν υόν.
1:58 κα κουσαν ο περίοικοι κα ο συγγενες ατς τι μεγάλυνεν κύριος τ λεος ατο μετ ατς, κα συνέχαιρον ατ.
1:59 κα γένετο ν τ μέρ τ γδό λθον περιτεμεν τ παιδίον, κα κάλουν ατ π τ νόματι το πατρς ατο ζαχαρίαν.
1:60 κα ποκριθεσα μήτηρ ατο επεν, οχί, λλ κληθήσεται ωάννης.
1:61 κα επαν πρς ατν τι οδείς στιν κ τς συγγενείας σου ς καλεται τ νόματι τούτ.
1:62 νένευον δ τ πατρ ατο τ τί ν θέλοι καλεσθαι ατό.
1:63 κα ατήσας πινακίδιον γραψεν λέγων, ωάννης στν νομα ατο. κα θαύμασαν πάντες.
1:64 νεχθη δ τ στόμα ατο παραχρμα κα γλσσα ατο, κα λάλει ελογν τν θεόν.
1:65 κα γένετο π πάντας φόβος τος περιοικοντας ατούς, κα ν λ τ ρειν τς ουδαίας διελαλετο πάντα τ ήματα τατα,
1:66 κα θεντο πάντες ο κούσαντες ν τ καρδί ατν, λέγοντες, τί ρα τ παιδίον τοτο σται; κα γρ χερ κυρίου ν μετ ατο.
1:67 κα ζαχαρίας πατρ ατο πλήσθη πνεύματος γίου κα προφήτευσεν λέγων,
1:68 ελογητς κύριος θες το σραήλ, τι πεσκέψατο κα ποίησεν λύτρωσιν τ λα ατο,
1:69 κα γειρεν κέρας σωτηρίας μν ν οκ δαυδ παιδς ατο,
1:70 καθς λάλησεν δι στόματος τν γίων π ανος προφητν ατο,
1:71 σωτηρίαν ξ χθρν μν κα κ χειρς πάντων τν μισούντων μς·
1:72 ποισαι λεος μετ τν πατέρων μν κα μνησθναι διαθήκης γίας ατο,
1:73 ρκον ν μοσεν πρς βραμ τν πατέρα μν, το δοναι μν
1:74 φόβως κ χειρς χθρν υσθέντας λατρεύειν ατ
1:75 ν σιότητι κα δικαιοσύν νώπιον ατο πάσαις τας μέραις μν.
1:76 κα σ δέ, παιδίον, προφήτης ψίστου κληθήσ, προπορεύσ γρ νώπιον κυρίου τοιμάσαι δος ατο,
1:77 το δοναι γνσιν σωτηρίας τ λα ατο ν φέσει μαρτιν ατν,
1:78 δι σπλάγχνα λέους θεο μν, ν ος πισκέψεται μς νατολ ξ ψους,
1:79 πιφναι τος ν σκότει κα σκι θανάτου καθημένοις, το κατευθναι τος πόδας μν ες δν ερήνης.
1:80 τ δ παιδίον ηξανεν κα κραταιοτο πνεύματι, κα ν ν τας ρήμοις ως μέρας ναδείξεως ατο πρς τν σραήλ.