2:1 γένετο δ ν τας μέραις κείναις ξλθεν δόγμα παρ καίσαρος αγούστου πογράφεσθαι πσαν τν οκουμένην.
2:2 ατη πογραφ πρώτη γένετο γεμονεύοντος τς συρίας κυρηνίου.
2:3 κα πορεύοντο πάντες πογράφεσθαι, καστος ες τν αυτο πόλιν.
2:4 νέβη δ κα ωσφ π τς γαλιλαίας κ πόλεως ναζαρθ ες τν ουδαίαν ες πόλιν δαυδ τις καλεται βηθλέεμ, δι τ εναι ατν ξ οκου κα πατρις δαυίδ,
2:5 πογράψασθαι σν μαριμ τ μνηστευμέν ατ, οσ γκύ.
2:6 γένετο δ ν τ εναι ατος κε πλήσθησαν α μέραι το τεκεν ατήν,
2:7 κα τεκεν τν υν ατς τν πρωτότοκον· κα σπαργάνωσεν ατν κα νέκλινεν ατν ν φάτν, διότι οκ ν ατος τόπος ν τ καταλύματι.
2:8 κα ποιμένες σαν ν τ χώρ τ ατ γραυλοντες κα φυλάσσοντες φυλακς τς νυκτς π τν ποίμνην ατν.
2:9 κα γγελος κυρίου πέστη ατος κα δόξα κυρίου περιέλαμψεν ατούς, κα φοβήθησαν φόβον μέγαν.
2:10 κα επεν ατος γγελος, μ φοβεσθε, δο γρ εαγγελίζομαι μν χαρν μεγάλην τις σται παντ τ λα,
2:11 τι τέχθη μν σήμερον σωτρ ς στιν χριστς κύριος ν πόλει δαυίδ·
2:12 κα τοτο μν τ σημεον, ερήσετε βρέφος σπαργανωμένον κα κείμενον ν φάτν.
2:13 κα ξαίφνης γένετο σν τ γγέλ πλθος στρατις ορανίου ανούντων τν θεν κα λεγόντων,
2:14 δόξα ν ψίστοις θε κα π γς ερήνη ν νθρώποις εδοκίας.
2:15 κα γένετο ς πλθον π ατν ες τν ορανν ο γγελοι, ο ποιμένες λάλουν πρς λλήλους, διέλθωμεν δ ως βηθλέεμ κα δωμεν τ μα τοτο τ γεγονς κύριος γνώρισεν μν.
2:16 κα λθαν σπεύσαντες κα νεραν τήν τε μαριμ κα τν ωσφ κα τ βρέφος κείμενον ν τ φάτν·
2:17 δόντες δ γνώρισαν περ το ήματος το λαληθέντος ατος περ το παιδίου τούτου.
2:18 κα πάντες ο κούσαντες θαύμασαν περ τν λαληθέντων π τν ποιμένων πρς ατούς·
2:19 δ μαριμ πάντα συνετήρει τ ήματα τατα συμβάλλουσα ν τ καρδί ατς.
2:20 κα πέστρεψαν ο ποιμένες δοξάζοντες κα ανοντες τν θεν π πσιν ος κουσαν κα εδον καθς λαλήθη πρς ατούς.
2:21 κα τε πλήσθησαν μέραι κτ το περιτεμεν ατόν, κα κλήθη τ νομα ατο ησος, τ κληθν π το γγέλου πρ το συλλημφθναι ατν ν τ κοιλί.
2:22 κα τε πλήσθησαν α μέραι το καθαρισμο ατν κατ τν νόμον μωϊσέως, νήγαγον ατν ες εροσόλυμα παραστσαι τ κυρί,
2:23 καθς γέγραπται ν νόμ κυρίου τι πν ρσεν διανογον μήτραν γιον τ κυρί κληθήσεται,
2:24 κα το δοναι θυσίαν κατ τ ερημένον ν τ νόμ κυρίου, ζεγος τρυγόνων δύο νοσσος περιστερν.
2:25 κα δο νθρωπος ν ν ερουσαλμ νομα συμεών, κα νθρωπος οτος δίκαιος κα ελαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν το σραήλ, κα πνεμα ν γιον π ατόν·
2:26 κα ν ατ κεχρηματισμένον π το πνεύματος το γίου μ δεν θάνατον πρν [] ν δ τν χριστν κυρίου.
2:27 κα λθεν ν τ πνεύματι ες τ ερόν· κα ν τ εσαγαγεν τος γονες τ παιδίον ησον το ποισαι ατος κατ τ εθισμένον το νόμου περ ατο
2:28 κα ατς δέξατο ατ ες τς γκάλας κα ελόγησεν τν θεν κα επεν,
2:29 νν πολύεις τν δολόν σου, δέσποτα, κατ τ μά σου ν ερήν·
2:30 τι εδον ο φθαλμοί μου τ σωτήριόν σου
2:31 τοίμασας κατ πρόσωπον πάντων τν λαν,
2:32 φς ες ποκάλυψιν θνν κα δόξαν λαο σου σραήλ.
2:33 κα ν πατρ ατο κα μήτηρ θαυμάζοντες π τος λαλουμένοις περ ατο.
2:34 κα ελόγησεν ατος συμεν κα επεν πρς μαριμ τν μητέρα ατο, δο οτος κεται ες πτσιν κα νάστασιν πολλν ν τ σραλ κα ες σημεον ντιλεγόμενον
2:35 κα σο [δ] ατς τν ψυχν διελεύσεται ομφαία, πως ν ποκαλυφθσιν κ πολλν καρδιν διαλογισμοί.
2:36 κα ν ννα προφτις, θυγάτηρ φανουήλ, κ φυλς σήρ· ατη προβεβηκυα ν μέραις πολλας, ζήσασα μετ νδρς τη πτ π τς παρθενίας ατς,
2:37 κα ατ χήρα ως τν γδοήκοντα τεσσάρων, οκ φίστατο το ερο νηστείαις κα δεήσεσιν λατρεύουσα νύκτα κα μέραν.
2:38 κα ατ τ ρ πιστσα νθωμολογετο τ θε κα λάλει περ ατο πσιν τος προσδεχομένοις λύτρωσιν ερουσαλήμ.
2:39 κα ς τέλεσαν πάντα τ κατ τν νόμον κυρίου, πέστρεψαν ες τν γαλιλαίαν ες πόλιν αυτν ναζαρέθ.
2:40 τ δ παιδίον ηξανεν κα κραταιοτο πληρούμενον σοφί, κα χάρις θεο ν π ατό.
2:41 κα πορεύοντο ο γονες ατο κατ τος ες ερουσαλμ τ ορτ το πάσχα.
2:42 κα τε γένετο τν δώδεκα, ναβαινόντων ατν κατ τ θος τς ορτς
2:43 κα τελειωσάντων τς μέρας, ν τ ποστρέφειν ατος πέμεινεν ησος πας ν ερουσαλήμ, κα οκ γνωσαν ο γονες ατο.
2:44 νομίσαντες δ ατν εναι ν τ συνοδί λθον μέρας δν κα νεζήτουν ατν ν τος συγγενεσιν κα τος γνωστος,
2:45 κα μ ερόντες πέστρεψαν ες ερουσαλμ ναζητοντες ατόν.
2:46 κα γένετο μετ μέρας τρες ερον ατν ν τ ερ καθεζόμενον ν μέσ τν διδασκάλων κα κούοντα ατν κα περωτντα ατούς·
2:47 ξίσταντο δ πάντες ο κούοντες ατο π τ συνέσει κα τας ποκρίσεσιν ατο.
2:48 κα δόντες ατν ξεπλάγησαν, κα επεν πρς ατν μήτηρ ατο, τέκνον, τί ποίησας μν οτως; δο πατήρ σου κγ δυνώμενοι ζητομέν σε.
2:49 κα επεν πρς ατούς, τί τι ζητετέ με; οκ δειτε τι ν τος το πατρός μου δε εναί με;
2:50 κα ατο ο συνκαν τ μα λάλησεν ατος.
2:51 κα κατέβη μετ ατν κα λθεν ες ναζαρέθ, κα ν ποτασσόμενος ατος. κα μήτηρ ατο διετήρει πάντα τ ήματα ν τ καρδί ατς.
2:52 κα ησος προέκοπτεν [ν τ] σοφί κα λικί κα χάριτι παρ θε κα νθρώποις.