1:1 παλος κα σιλουανς κα τιμόθεος τ κκλησί θεσσαλονικέων ν θε πατρ κα κυρί ησο χριστ· χάρις μν κα ερήνη.
1:2 εχαριστομεν τ θε πάντοτε περ πάντων μν, μνείαν ποιούμενοι π τν προσευχν μν, διαλείπτως
1:3 μνημονεύοντες μν το ργου τς πίστεως κα το κόπου τς γάπης κα τς πομονς τς λπίδος το κυρίου μν ησο χριστο μπροσθεν το θεο κα πατρς μν,
1:4 εδότες, δελφο γαπημένοι π [το] θεο, τν κλογν μν,
1:5 τι τ εαγγέλιον μν οκ γενήθη ες μς ν λόγ μόνον λλ κα ν δυνάμει κα ν πνεύματι γί κα [ν] πληροφορί πολλ, καθς οδατε οοι γενήθημεν [ν] μν δι μς.
1:6 κα μες μιμητα μν γενήθητε κα το κυρίου, δεξάμενοι τν λόγον ν θλίψει πολλ μετ χαρς πνεύματος γίου,
1:7 στε γενέσθαι μς τύπον πσιν τος πιστεύουσιν ν τ μακεδονί κα ν τ χα.
1:8 φ μν γρ ξήχηται λόγος το κυρίου ο μόνον ν τ μακεδονί κα [ν τ] χα, λλ ν παντ τόπ πίστις μν πρς τν θεν ξελήλυθεν, στε μ χρείαν χειν μς λαλεν τι·
1:9 ατο γρ περ μν παγγέλλουσιν ποίαν εσοδον σχομεν πρς μς, κα πς πεστρέψατε πρς τν θεν π τν εδώλων δουλεύειν θε ζντι κα ληθιν,
1:10 κα ναμένειν τν υν ατο κ τν ορανν, ν γειρεν κ [τν] νεκρν, ησον τν υόμενον μς κ τς ργς τς ρχομένης.