2:1 παρακαλ ον πρτον πάντων ποιεσθαι δεήσεις, προσευχάς, ντεύξεις, εχαριστίας, πρ πάντων νθρώπων,
2:2 πρ βασιλέων κα πάντων τν ν περοχ ντων, να ρεμον κα σύχιον βίον διάγωμεν ν πάσ εσεβεί κα σεμνότητι.
2:3 τοτο καλν κα πόδεκτον νώπιον το σωτρος μν θεο,
2:4 ς πάντας νθρώπους θέλει σωθναι κα ες πίγνωσιν ληθείας λθεν.
2:5 ες γρ θεός, ες κα μεσίτης θεο κα νθρώπων, νθρωπος χριστς ησος,
2:6 δος αυτν ντίλυτρον πρ πάντων, τ μαρτύριον καιρος δίοις·
2:7 ες τέθην γ κρυξ κα πόστολος _ λήθειαν λέγω, ο ψεύδομαι _ διδάσκαλος θνν ν πίστει κα ληθεί.
2:8 βούλομαι ον προσεύχεσθαι τος νδρας ν παντ τόπ, παίροντας σίους χερας χωρς ργς κα διαλογισμο·
2:9 σαύτως [κα] γυνακας ν καταστολ κοσμί μετ αδος κα σωφροσύνης κοσμεν αυτάς, μ ν πλέγμασιν κα χρυσί μαργαρίταις ματισμ πολυτελε,
2:10 λλ πρέπει γυναιξν παγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι ργων γαθν.
2:11 γυν ν συχί μανθανέτω ν πάσ ποταγ·
2:12 διδάσκειν δ γυναικ οκ πιτρέπω, οδ αθεντεν νδρός, λλ εναι ν συχί.
2:13 δμ γρ πρτος πλάσθη, ετα εα·
2:14 κα δμ οκ πατήθη, δ γυν ξαπατηθεσα ν παραβάσει γέγονεν.
2:15 σωθήσεται δ δι τς τεκνογονίας, ν μείνωσιν ν πίστει κα γάπ κα γιασμ μετ σωφροσύνης.