3:1 πιστς λόγος· ε τις πισκοπς ρέγεται, καλο ργου πιθυμε.
3:2 δε ον τν πίσκοπον νεπίλημπτον εναι, μις γυναικς νδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν,
3:3 μ πάροινον, μ πλήκτην, λλ πιεικ, μαχον, φιλάργυρον,
3:4 το δίου οκου καλς προϊστάμενον, τέκνα χοντα ν ποταγ μετ πάσης σεμνότητος·
3:5 ε δέ τις το δίου οκου προστναι οκ οδεν, πς κκλησίας θεο πιμελήσεται;
3:6 μ νεόφυτον, να μ τυφωθες ες κρίμα μπέσ το διαβόλου.
3:7 δε δ κα μαρτυρίαν καλν χειν π τν ξωθεν, να μ ες νειδισμν μπέσ κα παγίδα το διαβόλου.
3:8 διακόνους σαύτως σεμνούς, μ διλόγους, μ ον πολλ προσέχοντας, μ ασχροκερδες,
3:9 χοντας τ μυστήριον τς πίστεως ν καθαρ συνειδήσει.
3:10 κα οτοι δ δοκιμαζέσθωσαν πρτον, ετα διακονείτωσαν νέγκλητοι ντες.
3:11 γυνακας σαύτως σεμνάς, μ διαβόλους, νηφαλίους, πιστς ν πσιν.
3:12 διάκονοι στωσαν μις γυναικς νδρες, τέκνων καλς προϊστάμενοι κα τν δίων οκων·
3:13 ο γρ καλς διακονήσαντες βαθμν αυτος καλν περιποιονται κα πολλν παρρησίαν ν πίστει τ ν χριστ ησο.
3:14 τατά σοι γράφω, λπίζων λθεν πρς σ ν τάχει·
3:15 ν δ βραδύνω, να εδς πς δε ν οκ θεο ναστρέφεσθαι, τις στν κκλησία θεο ζντος, στλος κα δραίωμα τς ληθείας.
3:16 κα μολογουμένως μέγα στν τ τς εσεβείας μυστήριον· ς φανερώθη ν σαρκί, δικαιώθη ν πνεύματι, φθη γγέλοις, κηρύχθη ν θνεσιν, πιστεύθη ν κόσμ, νελήμφθη ν δόξ.